Κατά τις πρώτες συνεδρίες ορίζεται το θεραπευτικό πλαίσιο, γίνεται ενημέρωση για το απόρρητο και αξιολόγηση του ιστορικού σύμφωνα με τα μοντέλα του Lazarus καθώς και των Greenberger και Padesky.

Σύμφωνα με το Διαθεωρητικό Μοντέλο, υπάρχουν τρεις βασικές παράμετροι της επιθυμητής αλλαγής του θεραπευόμενου, μέσω της ψυχοθεραπείας. Τα επίπεδα αλλαγής παρουσιάζουν το πλαίσιο των προβλημάτων ενός ατόμου (ενδοπροσωπικό, οικογενειακό, διαπροσωπικό κ.α.). Τα στάδια αλλαγής δείχνουν την εξέλιξη του θεραπευόμενου και οι διαδικασίες αλλαγής προσαρμόζονται με βάση τα προηγούμενα.

Η προσέγγισή μας σχετικά με τις διαδικασίες αλλαγής περιλαμβάνει τη θεωρητική σύνθεση της Προσωποκεντρικής προσέγγισης, της Γνωσιακής - Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας και της Θεωρίας Δεσμού.

Στην προσέγγιση αυτή δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην υποκειμενική εμπειρία των ανθρώπων, στη θεραπευτική σχέση, στην αυτοπραγμάτωση και στους όρους αξιών.

Για να γίνει αλλαγή συμπεριφοράς - σκέψεων και συναισθημάτων είναι απαραίτητο να εξερευνηθούν οι σκέψεις που εμπλέκονται στα προβλήματα ενός ατόμου.

Συγκεκριμένα η θεωρία δεσμού αφορά στις σχέσεις που έχουν διαμορφωθεί κατά την παιδική ηλικία και στον αντίκτυπο που έχουν στις σχέσεις της ενήλικης ζωής.